Eve tıkılıp kaldığımız şu günlerde biraz daha düşünmeye fırsatı oldu bence herkesin .
normalde çok neşeliyimdir esasen bir espriye saatlerce gülebilirim. ama iş yazı yazmaya gelince mutlu şeyler yazamıyorum. parmaklarım buna izin vermiyor sanki .
havada garip bir sonbahar esintisi geziyor . takvimler nisana giriyor da yüreklerimizde bir aralık zemherisi kol geziyor .
alnımdaki damar daha da bir belirginleşti; geçmeyen migren ağrılarım inadına içtiğim türk kahvem sigaram .
balkonuma rengarenk çiçekler;
sonu olmayan güzü bahara çevirecek papatyalar ektim.
saçlarım uçuşuyor ; düşüncelerim darmadağın ; saatler geçmiyor; günlerin isimleri pek yok artık aklımda .kuşlar pike yaparak uçuyor gönlümdeki gökyüzünde. bir anka kuşu bekliyor sanki umutlarım .
insan olmak ne de ağır bir sorumluluk diyorum bazen . insan olmak.
unutmak kolay olsaydı bazen diyorum .
gönlümdeki hapishaneden çıkarmak istediklerimi düşünerek. Annem hep der ki bir bavul gibi taşıma artık bu yükleri . bir tren garında sahipsiz bırakmak istediğim bir bavulum var dostlar .
ellerim yoruldu kollarım yoruldu yüreğim yetmez mi diye haykırıyor .
unutmak nasıl bir nimet bir bilsen dost .
peki ya unutamamak ? dalıp dalıp gitmelerin ? uzaklarda hep bir şey arar gibi beklemen ?
tüm umudunu son kalkan trene teslim etmen .
umutsuz değilim . sadece yorgunum dost . saatlerce uyumak değil bu yorgunluğu geçirecek şey biliyorum .
bir yanım unut derken diğer yanım sakın unutma diyor .
unutmalı mıyım dost ? yastığıma sessizce akan yaşları ; yüreğimin ezilmesini ; mutlu görünmeye çalışırken bazen midemin ağrımasını ? burnumun sızlamasını .
bazı anlarda uçurumun kenarında uçuşan elbisem umuda koşan gözbebeklerim.
zor geliyor dost unutmak çok zor geliyor .
bir puzzle var da o parça hep eksik ; mütemadiyen eksik kalacak .
bir şey itiraf edeyim mi ? üzüldüğüm şey eksikliğini duyduğum insanlar değil . sadece yaşadıklarım .
aslında akrebim ve yelkovanım doğru saati gösteriyordu . ama kim ne yapacak değil mi ? bu hayatta doğru olmak yetmiyordu .
sevgili dost sen hep doğru ol yüreğin bir süzek gibi kalsa da sen hep doğru kal .
bak gökyüzü bizim; bak uzaklarda bir anka kuşu uçuyor rüzgarları delercesine .ve bak papatyalar açıyor mevsiminden önce; gün bizim ay bizim . bütün güzel şarkılar bizim için çalıyor . sevgili dost iyiki varız..
Eline koluna yüreğine sağlık hocam
YanıtlaSil