Sevgili okurlarım çok çok uzun zaman oldu yine .
yazmak da yorar mı insanı kimi zaman; evet bazı bazı yorar.
Dünyadaki cennetime dedim yazı başlığıma çünkü onun için ne desem nasıl hitap etsem dedim en çok yakışan kelime bu olur diye düşündüm .
insanlar doğar yaşar ölür ; ancak bazıları ölmez düşünceleri hayat felsefesi kalbi daima yaşar .
başkalarına verdiklerimizle biz daima yaşarız .
benim Annem ; hakkında romanlar hikayeler şiirler yazılası bir kadın .
ben öğrencilerime baktığımda annemin gözlerinde kalan o masumiyeti görürüm Annemin bana seslendiği gibi seslenirim onlara ;onun başımı okşadığı gibi okşarım saçlarını. bulutları çiçekleri ağaçları havadaki kuşu insanları sevmeyi ben senden öğrendim . sen yaşa anne bana öğrettiklerin yaşasın .
sadece anne demedim arkadaş dedim sırdaş dedim; ilk aşkımı koşarak anlattım nefes nefese . ilk acıma onunla ağladım . ilk onun koynunda teselli buldum . onun kokusuyla uyudum .
küçükken ya birden yok olur giderse diye düşünür oturur ağlardım bir köşede .
ahde vefayı senden öğrendim ben anne... kocaman dertler arasında kalsan da kocaman gülümsemeyi senden öğrendim .
sigaranın dumanındaki efkarı bir tek ben gördüm anne içine çektiğinin duman olmadığını bir tek ben bildim . söğüt ağaçlarıyla dolu bir bahçe ve minik ev hayalin bende anne . yaşamak ciddi bir iş ;dolu dolu yaşamayı insanlara güvenmeyi başkasının derdine ağlamayı ama en çok birilerini affetmeyi senden öğrendim anne .
Kırdım üzdüm affettin nereye gitsem yanımda kaldın nerede olsam nefesin hep sol yanımdaydı .
gül kokulum bu sana anneler günü hediyem olsun seni anlatmaya bu satırlar değil uzun uzun romanlar yetmez . bu bir özür olsun tüm kırdıklarıma döktüklerime .Anneler günün kutlu olsun avuç içlerinden öpüyorum seni . yüreğimin en güzel köşesi seni çok seviyorum .
