yağmurlar yağıyor bu şehre adam; yüreğime biriktirdiğim yaralar tam da kabuk tutacaktı ,
tam da herşey düzelecekti derken ; yaralarım bir bir nemlendi kuruyacağı yerde .
akan iltihabı siliyorum ben ellerimle . senin tutmadığın bıraktığın ellerim.
oysa ki ben severim bu elleri uzun parmaklarımı geniş avuç içlerimi .
belki demiştim bu sefer bu bulutlar yağmur getirmez .
umuttu adı yaşamanın ; güzel günleri beklemekti..; nerden çıktı ki şimdi birden bire tam herşey düzelecek diye umut ederken .
kap kara gözlerim göğe bakmaktan yoruldu . gökteki grilik bekle diyor sanki çakan her bir şimşek bak aydınlanacak diyor .
beynimde uğuldayan sesler var acılı bir kadının uzaktan ağıt sesleri geliyor .
bir türkü söylüyor bir çoban uzaklarda . aylardan kasım soğuk bir rüzgar esiyor...
o rüzgarla konuşuyorum içimdekileri ;bekle diyor nerelere gittim ne acılı yüzleri elleri kurutup geldim diyor .
onların acısı yüreğime doluyor rüzgar değince gözlerime .
ve sen acı nedir bilmezsin adam ; bilmezsin birinin yüreğine dokunmayı , sen ağlamayamazsın adam sana lutfedilmez iki duru su damlacığı.
bir uçurumun kenarında saçları uçusan bir kız oluyor birden, saçlarında kan kırmızı tokalarıyla aşağıya bakıyor . hayat ona yukarıya bakmayı yasaklamışçasına .
ellerinden tutunca ben oluyorum; uzun boynuna bakıyorum bunca acıyı nasıl taşımış şaşırıp kalıyorum .
o uçurumun kenarına salıncaklar kurup sallanıyoruz . hayatla alay edercesine gülüyoruz . gözlerime bakıyor daha önce kimsenin bakmadığı gibi. el ele verip çıkıyoruz ordan .
bir dağın en yüksek yerinden geceleri yıldızları izliyoruz .
umut da bu değil mi zaten ;kap kara gece küçük bir ışık görüp de mutlu olmak .
bak diyorum bitti işte . hallettik .
bak adam sana rağmen mutlu oluyor insanlar
bak sana rağmen umut var
sana rağmen yaşamaya devam edebiliyoruz .
el ele verdik mi nasıl da aştık bak . ama boşver ya da sen.
intikam alırcasına sesli kahkahalar atıyor bir kadın ; ben kalbini görüyorum ,kalbinden sızıntı yapan acılarını .
yanına oturuyorum beraber gülüyoruz .
bak gördün mü o da mutlu; her hangi bir adama rağmen . bak o da kapatacak yaralarını .
bir erkek çocuk görüyorum uçurtma uçuran ;hayallerini bağlayan o ipe . sımsıkı tutmuş ;hiç bırakmayacak gibi .
berabar tutuyoruz ipten asılıyoruz umutlarımıza hayallerime .
bak diyor bulutlar dağılıyor . bak güneş her zamankinden daha parlak gelecek .
ve adam sana rağmen güneş bizden ışığını esirgemiyor .
ve sana rağmen sevmeyi öğrendim ben kışı, yazı ,insanları, çocukları ,yeni biçilmiş çim kokusunu ,kahve kokusunu .
içimde biriktirdiğim her şeyin ahı adına .
yüreğim adına söz veriyorum her şey geçecek .
