avuçlarım üşüyor bir kasım akşamı,
insanın avuçları üşür mü ?
zaman diyorum düğümleniyor boğazımda aldığım nefes .
nefes düğümlenir mi diye sorma
öylesine anlar yaşadı ki bu kalp tıkandı kaldı.
ne kadar da küçüktü oysaki kalbim nasıl sığdı onca sevinç onca mutluluk acı keder zehir.
sığdı be hepsini bir bir sığdırdım ne varsa dünden kalan ve yarına taşan.
kekeme bir çocuk gibi anlatamadım derdimi; gözlerine bakayım ve anla istedim .
anlamadın bir kez daha anlamadın .
ben kendimi anlatmak istedim gökyüzündeki kuşa dil bilmeyen bir suriyeliye bir karıncaya.
dalıp denizlere balıklara haykırmak istedim .
bakın buraya deyip bir meydanda burdayım diye bağırmak istedim .
duymadı insanlar, dönüp bakmadı
insanların sert duvarlarına çarptı ve bana geri geldi titreyen sesim .
bir akşamüstü ağladım sesim titreyerek ;aynalara bakarak ağladım .
akan yaşlar dökülürken avuçlarıma ısınıyor ellerim . alıp saklamak istiyorum dökülen her bir damlayı .
ne olurdu diyorum anlasaydınız .
bir samsun gecesi geliyor aklıma 7 hanelik yaşadığım en mutlu ve en hüzünlü geceler geliyor .
dışarısı zifiri karanlık olurdu içim o gecelerden bile daha karanlıktı uluyan kurtların sesleri geliyor ...
yüreğimde birbirine karışmış yüzlerce ses ve suret .,.
ve uykusuz bir kız çocuğu geliyor aklıma yanında elleri eskimiş elleri üşümüş bir kadın bir sigara dumanına sığdırmış acısını kederini .
gün ağarıyordu bir yerlerde gökyüzüne bakıp ne zaman dedi kız ne zaman bitecekti onca keder .
elleri eskimiş kadın ne zaman gözleri gülen bir kadına dönüşecekti .
bir erkek çocuğu beyaz beşiğinde mavi el örmesi yeleğiyle yatıyordu küçük kız ona masallar anlatıyordu
sonu mutlu biten masallar .
umudu olsun diye gözleri gülsün diye .
işte o küçük kız ve elleri eskimiş kadın adına yazıyorum bu yazıyı .
sana söz baharlar gelecek ve söz yağmurlar yağacak bu şehre
alıp götürecek bütün kederimizi.
kimseler bilmesin biz bilelim.
o küçük kızın umudu adına .
hayırlı geceler .
