5 Eylül 2018 Çarşamba

ACININ ADI : İDLİB

Merhaba can okurlar canan okurlar :

umarım iyi gidiyordur hayat sizin için. sabahtan beri başımı sızlatan ağrı biraz hafifleyince yazmak istedi sizlere .
çok uzun zamandır haberleri izlemeyi bıraktım bunu daha önceki yazılarımda da paylaşmıştım .
ama ne yazık kaçtığın şey seni en çaresiz yanından vururmuş ya öyle oldu.
öğretmenler odasına günlük imzamı atmak için gittiğimde  haberler açıktı . çıkan  son dakika rusya idlib'i vurdu haberiydi . sandelyeye yavaşça oturdum ve sadece izledim koşan bağıran ağlayan insanları izledim . abdli rus vekilleri dinledim . haber sunan kadını dinledim tepkisiz kaldım sesini açtım biraz daha onun sesini açınca içimdeki sesler biz burdayız dercesine bağırmaya başladılar .

bir ağrı saplandı sonra başıma öğleden sonra bir ağrı kesici 3 saatlik bir uykudan sonra biraz daha iyiyim .
ya da olmaya çalışıyorum en azından .
bardağın boş kısmı şu ki siviller ölüyor bebekler ölüyor ...
dolu kısmıysa ;
geçen sene idlibe kimyasal silahla yapılan saldırı geldi aklıma daha 4-5 aylık öğretmenim sınıfta kimseye nerelisin demek aklıma gelmemiş . ertesi gün okula gittiğimde nereli olduklarını sordum en çalışkan 2 öğrencim 1 afacanım ve 7 öğrencim daha idlibliymiş . sınıfta en arka sıraya geçtim uzun uzun baktım onlara . ya burda olmasalardı dedim . o elma kokusu onları da çekecek dışarıya ve minicik gözleri kapanacaktı belki . akşam eve gelip ağlayıp şükretmiştim . ateş düştüğü yeri yakıyor bunları tanıyorum ve ya orda olsalardı diye üzülüyorum ama orda benim tanımadığım 10 çocuk dün kapattı gözlerini. 2-3 gün en fazla üzülüyor insan sonra tekrar telaşlar telaşlar..

hayata umut dolu bakın dua edin herşey inanmakla başlar . inanın . Her sabah uyandığımızda onlar için gökyüzüne bakarak dualar edin Rabbim bana mezini yemini abdurrahmanı suheyli sabiti bağışladı . ordaki mezinlere dua edin . elimizden birşey gelmiyor demeyi bırakalım ve umut edelim. umut etmek değil midir yaşamak .
umut etmek dua etmek ve sabretmek tevekkül etmek ve beklemek . onun verdiğinde bir hayır vardır diyip beklemek . yıllarca yüzü gülmeyen bir alime sormuşlar neden yüzün gülmüyor diye mescidi aksadaki kardeşlerim ağlarken nasıl gülerim demiş. o seviyeye ulaşmak bizim için her ne kadar zor olsa da aklımıza düştünde dua etmek bir o kadar kolay.
selam ve dua ile canlar velhasıl yapabileceklerim bunlardan ibaret .